Uzun zamandır ilk defa yalnızca beni ilgilendirmeyen bir konuda bencilce davrandığımı düşünüyorum. Sadece kendi açımdan olmasını istediğim gibi yorumladım olayları, ama bugün bir sahnede uyandım durumuma... Etkiler ve kararlarda sözü olacak tek kişi ben değildim.
Bencillik zaten rahatsız olduğum(, olunması gereken) bir durum. Çoğu zaman yalnızca beni ilgilendiren konularda bile salak gibi bencilce davranmamaya çalışırdım. Ancak bu sefer sadece beni ilgilendirmeyen, sadece bana bağlı olmayan konu ve konularda 'eğlenerek' bencilce düşündüm. İnanılmaz derecede hoşuma gitse de insan bencilliği sevmediği için bu uykudan çok kolay uyanabiliyor. 3 haftadır yavaş yavaş yükseldiğim bencillik merdiveninde bugün ayağımı kaydıran bir fotograf gördüm. Ya yanılıyorsam diye...
Evet belki rahatsız olduğum bencillikten kurtuldum ama hiç mutlu değilim. Belki içinde bulunduğum stresten çok alıngan davranıyorum. Herşeyi korkularım etkisiyle yorumluyorum. Bu durumdan ben de hiç mutlu değilim. Bu yüzden bir düzene oturtmam gerekiyor. Farklı konuların streslerini birbirleriyle ilişkilendirmemem ve hiç kimseye ve hiçbir şeye haksızlık etmemem gerekiyor.
Burada alınganlık, darılganlık, endişe vb.den hiç bahsetmiyorum bile... Diyorum ya; aklımı başıma almam lazım. Bir süre buzdolabı gibi olabilirim ama şu anda bile bu tribi aşmaya başladığımın farkındayım, uzun sürmez.
Tunç
{Trum Tiki Tak; Makinalaşmak mı istiyorum '?'}
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder