Pazar, Kasım 19, 2006

Dünden Bugüne...

Halim berbat, ağzımda, gözlerimde, karnımda bir kuruluk hissi, kolarımda, bacaklarımda bir sızılama, boynum tutulmuş, başım zonkluyor... Dün gece ateşim başımdayken ne akla hizmet ise gece 4'e kadar bilgisayar başında blog yazdım. Sadece blog yazmadım tabi sohbetler, hayaller de vardı kafamda... Yeter artık! deyip bünyem iflas ettiğinde, yatağa gittiğimde ise karşılaştığım durum ''deli gibi titrme''ydi... Her insanın üşüdüğünde aklına gelir mi bilmem ama sarılacak sıcak birşey* arıyordum...


Şu anda dünki salaklığımdan dolayı daha da kıvranıyorum ve hala ne içinse artık! blog yazıyorum. Hastalık, yorgunluk derken abimin yaptığı çığırtma'yı ve sebze çorbasını yedik. Hasta olduğumdan pek bi tad alamıyordum ama sıcak birşeyler yemek uyumaya sevk etti beni. Hasta halimle rüya gördüğümü mü yoksa bir Civan-Şahaneyi hatırlamam mı daha önemli bir konu bilemediğimden bunun seçimini 'sana' bırakıyorum.


Şimdi uyandım bilgisayarı açtım ve tam kim varmış kimler varmış derken telefon çaldı. Arkadaşın sınav tarihi sormasıyla mevzuya uyanmam ve ''benim sınavlarım yok mu ya?'' demem bir oldu... Sınav programı vs. çıkarayım, çalışayım derken telefonumdaki cevapsız çağrıları gördüm...


Cevapsız çağrıların sahibi Balcan idi. Kendisi 4ncü kez Fenerbahçe-Beşiktaş maçı olduğu bir zamanda Kütahya'ya gidecek olmanın verdiği rahatlıkla beni 4 kez aramış. Belki dün gece 4'te yatmamın bu rastlantılarla alakası vardır diyecek gibi olsam da nedenini bildiğimden böyle bir dedikodu türetemiyorum. Onu geri aradığımda {4 kere çaldırdım :P}anlattıkları karşısında çok heyecanlanmıştım ve büyük bir sabırsızlıkla kapıyı çalmasını beklemiştim.


Balcan, Ayla teyzemin hasta haliyle bile çok düşünceli olması sayesinde eli boş gelmemişti. Hatta asıl amacı sırf elindekileri getirmekti. Bir tencere etli bezelye, bir tencere tereyağlı pirinç pilavı, bir tencere taze fasulye ve bir tepsi patatesli böreği daha da büyük bir tepsiye koyarak bize gelmişti. Ayla teyzemin kendi hastalığını unutup bizim için bu kadar uğraşması bir yana, benim de hasta olmam ve güzel yemeğe fazlasıyla ihtiyaç duymam yüzünden ilaç gibi gelmişti.


Bu yaşadığım terapi sonrasında zihnimin biraz açılması sayesinde buraya bunları yazmaya karar verdim. Umarım yarına daha ayılmış durumda girerim.


Tunç
{nfotssp}

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yayın Başlığı: Herkese Duyurun :P

Başlık yazıyla çok alakalı değil, Blogger'ın Başlık açıklama yazısıyla biraz laf ebeliği... Gelelim konuya; Bir video ve düşündürdükler...